جابجا نمودن فک بالا در بیمارانی که به دلیل تالاسمی دچار تغییر شکل صورت شده اند

این تحقیق حاصل مطالعه کلینیکی بهمراه مروری بر تاریخچه بیماری تالاسمی است که در قالب مقاله ای با همین عنوان در سال ۲۰۰۷ منتشر شد.

 تیم تحقیقاتی: دکتر سید حسین مرتضوی، دکتر آرش خجسته.

این تحقیق بر روی سه بیمار تالاسمی انجام شد که یک نفر از آنها به تالاسمی ماژور و دو نفر دیگر به تالاسمی اینترمدیا مبتلا بودند.

تصاویر ۱و۲ بیمار مبتلا به تالاسمی ماژور دارای ناهنجاری شدید اسکلتی و جابجایی دندانها بطوریکه بیمار در صحبت کردن و غذا خوردن با مشکل شده:

با توجه به وضعیت ضعیف دندانها، دندانهای ماگزیلا بهمراه  ۳cm از استخوان فک بالا برداشته و پس از انجام آلوئوپلاستی، یک پروتز فوری در انتهای عمل جراحی برای بیمار گذاشته شد.

تصاویر ۳ و ۴ بیمار مبتلا به تالاسمی اینترمدیا با رشد بیش از حد عمودی و افقی ماگزیلا:

پس از تجدید ساختار ماگزیلا، اولین پرمولر در هر دوطرف برداشته شد و  استئوتومی در بالای ریشه های دندان های برداشته شده، انجام شد.

۷ میلیمتر از قسمت قدامی ماگزیلا بصورت عمودی برش داده شد و پس از جابجایی بخش قدامی به سمت بالا، با استفاده از سیم استئوسنتز، وضعیت ماگزیلا ثابت شد.

اسلاید ۵و ۶ و ۷ بیمار مبتلا به تالاسمی اینترمدیا با انحرافات شدید در ناحیه ماگزیلا دندان ها:

جابجایی فک بالا به روشی که برای بیمار ۲ انجام شد و حدود ۸ میلیمتر از بالای ریشه دندانهای ناحیه ماگزیلای قدامی برداشته شد و پس از انجام جابجایی ماگزیلا، برای تثبیت از miniplate  و جهت تصحیح رترو جنیا از استخوان برداشته شده ناحیه ماگزیلا استفاده شد.

نتایج بدست آمده در پیگیری چند ساله این بیماران (که در عکسها مشهود است) نشان داد:

این روش درمانی موفقیت آمیز بوده و  هیچگونه عارضه و تغییراتی در بیماران پس از انجام جراحی مشاهده نشد.

در بیماران ناهنجاری های صورت ناشی از تالاسمی، در صورتیکه وضعیت هماتولوژیک بیمار در نظر گرفته شود، می تواند موفقیت آمیز باشد.

این روش درمانی منجر به اصلاح و بهبود فرم صورت بیمار میشود و انجام آن نقش بسزایی در کاهش مشکلات روحی و اجتماعی که به دلیل ناهنجاری ظاهری این بیماران بوجود می آید، خواهدداشت.